Finished!

Ik heb jullie al wat vertelt over mijn eindwerk.
Jawel ik heb het eerste boekje volledig kunnen toepassen! Met succes! En het tweede boekje heb ik ook volledig afgekregen! Heb het jammer genoeg niet kunnen toepassen. Dit had ik heel graag willen doen! Als ik merkte hoe goed het ging, en hoe hard de kleuters ervan genoten bij het eerste boekje…
Heb de activiteiten wel uitgeschreven en aan de hand van dit en foto’s kan madam Josephine het zelf toepassen.

Hieronder zie je de voorpagina’s van de twee boekjes.
Boekje 1: ‘Eddy goes to school’
Boekje 2: ‘Eddy brushing his teeth’

One in a Thousand!

Een groep uit de 1000!!

We hebben veel meegemaakt, dit maakte onze groep alleen maar sterker! Ik kan me geen betere groep inbeelden als deze. Ging het voor iemand wat minder goed, hielp de rest hem er weer bovenop. Had je iemand nodig om te praten, was er altijd wel iemand die wilde luisteren…
We hebben zoveel leuke, grappige, onnozele, beschaamde, … momenten meegemaakt. Om NOOIT te vergeten!
Ik mis jullie nu al! Bedankt voor alles!

LIVE LOVE LAUGH!

Kwaheri!!

Telkens als er iemand vertrekt wordt er door de hele school afscheid genomen.
Dit wist ik. Op vrijdag werd er afscheid genomen voor ons. Ik had geen idee hoe dit zou verlopen.
Dit was een unieke ervaring. Klassen zongen en dansten voor ons. We hebben een presentje gekregen van de onderdirectrice.
Ook hebben we een dankwoord gezegd voor de hele school. Ik heb iedereen bedankt dat ze me een warm gevoel hebben gegeven. Dat ze zelfs na twee maanden me datzelfde gevoel geven. Dat ze ons goed ontvangen. Ik heb madam Fatuma en madam Josephine uitzonderlijk bedankt, omdat ze me de kans hebben gegeven om in hun klasje te staan. Ook dat ze open stonden dat ik nieuwe ideeën mocht toepassen.
Daarna werd er muziek opgezet en gedanst. Het was een heel emotionele dag, eentje om nooit te vergeten.
Er waren zelf kindjes uit het derde kleuterklasje (mijn klasje) die moesten wenen omdat ik moest vertrekken.

Maandag ochtend voor dat we vertrokken naar de luchthaven zijn we nog naar school gegaan om voor een laatste keer afscheid te nemen. Dit viel heel zwaar. Nu was het ‘echt’. Er zijn wat tranen gevallen toen. Niet alleen van mij maar ook van de andere vrijwilligers (die ik nu al heel hard mis!) als ook van Fatuma en Josephine.
Dit was aan de ene kant een fijn gevoel, dit wil zeggen dat ik iets betekend heb voor hen.

Ik HAAT afscheid nemen! Daarom hoop ik dat dit een TOT ZIENS was!

Kwaheri!
Asante Sana aan iedereen!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Pictures say more than words…

I’m going to miss everybody!! We where a good team!

!Love Live Laugh!

Op zondag ben ik samen met Sofie, Ann-sofie en haar ouders naar het dorpje gegaan om spullen te doneren.
Ikzelf had twee paar schoenen die ik nog nooit had aangedaan om te doneren. Deze heb ik gegeven vrouwen die het zeker kunnen gebruiken. één is een meisje waaraan ik het had gegeven. Ze heeft ze niet lang aangehouden omdat er andere waren die boos werden op haar omdat zij ze had gekregen.. Dus heeft ze de schoenen veilig weggelegd in haar huisje. Ze waren wel een beetje te groot. De andere vrouw is de mama van twee kindjes bij ons op school. De schoenen paste haar heel goed! Het is een fijn gevoel om dit te doen.
Maar heb ook een ander gevoel. Ann-Sofie had lekstokken, zeep en babysokken om te doneren. Iedereen kwam aangelopen en wilde allemaal een lekstok hebben. Wat te begrijpen is. Maar ze klampten zo tegen hen aan om er meer te hebben en te krijgen. Daar schrok ik persoonlijk wel van. Tijdens de toer die we maakten doorheen het dorp volgden de kinderen ons in de hoop nog meer snoep te krijgen.
Ik begrijp het aan één kant wel. Nemen wat je kan nemen. Zo denken zij. Als je niets hebt, en er wordt je wat aangeboden, wil je het uiteraard ook hebben!

Het heeft me toch een goed gevoel gegeven dat ik twee vrouwen blij heb kunnen maken met schoenen! (wat hier zeker een must is, aangezien hier harde keien op de grond liggen en de kans op een Jigger (worm die in je voeten kruipt) groot is)

Heb vandaag de examens mee gewoond. Ben blij dat ik dit heb kunnen meemaken. Het is natuurlijk veel anders als bij ons in België. Het gaf me een raar gevoel om met een rode balpen examens te verbeteren. Dit is heel anders voor mij, maar daarom niet slecht. Ik ben trots op ‘mijn kleuters’ ze hebben de examens goed gemaakt!
Morgen laatste keer voor een volledige dag naar school. Dit gaat een raar gevoel geven. Het naar school gaan is een mooie gewoonte geworden.
Ik heb veel bijgeleerd hier tijdens deze twee maanden. Ook hebben we veel meegemaakt. Zowel goede als slechtere dingen. Dat hoort er beide bij. Hier leer ik persoonlijk veel van. Tijdens moeilijke momenten zijn de kinderen op school de enige die een glimlach op mijn gezicht kunnen toveren. Een speciaal gevoel waar ik zeer dankbaar voor ben! Hierdoor weet ik telkens weer waarom ik dit doe. Met liefde doe. Natuurlijk hoop ik ook dat ik wat heb kunnen betekenen voor de leerkrachten hier, op een positieve manier.
Morgen voor het zwemmen wordt er voor Astrid en mij afscheid genomen door heel de school. Spannend! Na het zwemmen hebben Astrid en ik wat drinken en chips voorzien voor de leerkrachten, zodat we samen nog afscheid kunnen nemen. Dit gaat niet leuk zijn! Aangezien ik afscheid nemen verschrikkelijk vind!
Ik ga het hier zeker en vast missen. Dit was zeker NIET de laatste keer dat ik hier in Maweni ben geweest!

3de kleuterklasje met juffrouw Josephine

Activiteiten: Eddy goes to school!

Heb een goed gevoel. Heb al mijn verwerkingsopdrachten van het eerste boekje kunnen toepassen! De activiteiten waren onder andere:

– Zoek zoek Eddy!
Dit is een soort verstoppertje. Alle kleuters moesten hun ogen sluiten. Terwijl verstopte ik Eddy ergens in de klas. Daarna duiden ik één kleuter aan en die moest Eddy gaan zoeken. Ik hielp hen hierbij door te zeggen ‘Hot or cold’. Bij het zeggen van ‘Hot’ betekende dit dat ze in de juiste richting aan het zoeken waren. Bij ‘Realy hot!’ waren ze heel dicht in de buurt. Bij het zeggen van ‘Cold’ was dit juist andersom. De kleuters vonden dit geweldig om te doen. Zelfs de kleuters die niet aan het zoeken waren, waren zo enthousiast dat ze mee aan het roepen waren met mij. Als ze Eddy hadden gevonden was de hele klas super enthousiast en blij!

– Drama
Dit had ik gedaan aan de hand van het prentenboek. Ze moesten de prenten uitbeelden. Dit lukte zeer goed. Ook had ik de kleuters in twee rijen laten staan tegenover elkaar. De ene rij speelden spiegels en de andere rij waren gewoon kinderen die in de spiegel keken. Ik vertelde wat ze moesten doen. Bijvoorbeeld: de kinderen kijken in de spiegel terwijl ze hun tanden poetsen. De ‘spiegels’ moesten letterlijk nadoen wat het kindje voor hem deed. Dit lukte uitzonderlijk goed!
Als laatste liet ik een prent aan een kleuter zien en moest hij de prent uitbeelden. De rest van de kleuters moesten zeggen welke prent hij aan het uitbeelden was. Dit had ik al eens eerder geprobeerd met een lesje ‘Daily routine’. Toen lukt dit niet goed. Maar ik vond het het proberen waard om toch nog eens te proberen. En maar goed! Want het ging zeer goed!

– Lied aanleren
Ik had zelf een liedje verzonnen over Eddy op het ritme van ‘Broeder Jacob’. Had het geprobeerd op de ‘Belgische’ wijze. Dit was een beetje tegen gevallen. Voor dat ik begon met zingen stelde ik een vraag aan de kleuters over het lied. Bijvoorbeeld: over wie gaat het liedje? Na het zingen van het lied konden ze niet antwoorden op deze vraag. Na een paar keer herhalen van het lied, konden ze het nog niet. Op voorhand had ik schrik dat het liedje te makkelijk was. Hiervoor was ik naderhand wel blij. Uiteindelijk konden ze het liedje alleen zingen! Hier was ik wel trots op.

– Beeld: De broek van Eddy
Dit was een alternatieve kleurplaat. Ze kregen een blad op waar alleen een broek op staat. Dit is de broek van Eddy. De kleuters moesten eerst Eddy erbij tekenen en inkleuren, behalve de broek. Deze moesten ze naderhand stempelen met hun vingers. Ik dacht dat deze volgorde de beste oplossing was. Mij leek het niet logisch om het andersom te doen. Dan moesten ze wachten tot de verf droog was. Toch was dit niet de beste methode. Van het moment dat er al iemand klaar was met tekenen en kleuren en ik de verf boven haalde wilde ze allemaal verven. Conclusie: ze tekende en kleurde heel snel door om te kunnen verven. Maar het belangrijkste was dat ze konden genieten tijdens het creatief zijn.
Hierna had ik de kleuters allemaal ‘geschminkt’ met verf. Dit vonden ze geweldig! Ook zag het er super grappig uit. Vooral wanneer ze hierna heel serieus hun huiswerk aan het inschrijven waren. Dit was een grappig zicht.

– Wie is het?
Omdat mijn eerste boekje eigenlijk gaat over ‘Wie is Eddy?’. Vond ik het leuk voor een spelletje te spelen om te zien of de kleuters elkaar kennen. één kleuter werd geblinddoekt. Dan duiden ik een andere kleuter aan die voor de geblinddoekte kleuters moest gaan staan. De kleuter die niks kon zien moest voelen aan het kindje voor haar wie hij of zij is. Ook dit was een leuke les. Zelfs Josephine (mijn mentor) vond het zeer leuk. Ze moest er goed mee lachen alsook de kleuters. Dit ging goed. Als het een keertje niet goed lukte liet ik de kleuter ‘hallo’ zeggen. Zodat ze aan de hand van het geluid kon raden wie er voor haar stond.

Over het algemeen ben ik zeer tevreden over mijn gekozen activiteiten. Er waren zowel nadelen als voordelen. Maar dit was voor mezelf om uit te vinden. Dit vind ik zeker niet erg, hier leer ik het meeste van!

Time flies!

Volgende week is mijn laatste week hier 😦 (Time Flies!)
Wilde volgende week mijn tweede boekje (Eddy is bruching his teeth) voorlezen. Nu kregen wen te donderdag te horen dat de examens met een week vervroegd zijn. Een leerkracht had dit toevallig gehoord op de radio dat de overheid dit beslist had.
Normaal begonnen de examens 4 April. Dus had ik nog tijd genoeg om alles toe te passen. Maar nu beginnen de examens deze woensdag. Dit wil zeggen dat ik alleen nog maandag en dinsdag heb om mijn boekjes toe te kunnen passen. Paniek!
Na een mailtje met mevrouw Joosten zijn we gelukkig tot een oplossing gekomen!
Tijdens de examens wil zeggen dat ook de kleuters examens hebben. Op donderdag en vrijdag moeten wij van de kleuterklassen de kleuters helpen met namen op te schijven, vragen dicteren en te kijken dat ze niet afkijken. Dit zou je in België nooit zien.
Ben aan één kant wel blij dat er examens zijn als ik nog hier ben. Wil dit zeker eens meemaken! Spannend!

Eddy goes to school!

Het harde werk werpt zijn vruchten af. Mijn eerste boekje is volledig af!
Dit boekje gaat over wie Eddy is. Eddy is een handpop die door de vrijwilligers van vorig jaar is geïntroduceerd in de kleuterklassen.
De titel van dit boekje is ‘Eddy goes to school’. Een dag uit Eddy’s leven. In de prenten heb ik gewerkt met collagetechnieken. Ik heb foto’s van Eddy genomen en deze als rode draad gebruikt doorheen heel mijn boekje.
Van het moment dat het boekje volledig af was heb ik het mee naar school genomen om het voor te lezen. Er was nog nooit voor de kleuters voorgelezen. Dit was dus wat vreemd voor hen. Hiervoor had ik een beetje bang. Dit was helemaal niet nodig! Ik had ze in een halve cirkel voor mij gezet op de grond. (normaal zitten ze aan banken) Als inleiding had ik een gesprekje gehad over Eddy. Wie is hij? Ken je hem? Van waar ken je hem? .. Daarna was ik begonnen met het voorlezen van het verhaal. Letterlijk bij elke prent die ik liet zien reageerde de kleuters uitbundig ‘Ooohh!’. Hieraan kon ik merken dat ze dit geweldig vonden, er van genoten en dit nog nooit eerder hadden meegemaakt. Bij sommige prenten stelde ik vragen die ze alleen in de tekst hadden kunnen horen. Hierop konden ze echter niet antwoorden. Op de vragen in verband met de prenten wel. Ze waren nog vol loof van het feit dat er werd voorgelezen en in de prenten omdat het heel herkenbare prenten voor hen zijn. Ik had de school en omgeving als basis gebruikt in mijn prenten. Herkenning leek me heel belangrijk voor hen.
Ook denk ik dat ze op een lager niveau zitten als er interactief wordt voorgelezen. Omdat ze dit nog nooit eerder hadden meegemaakt.
Als laatste pikte ik er een kleuter uit en mocht de prenten komen ‘lezen’ zoals de juf net deed. Dit vonden ze geweldig om te doen! Ze wisten niet precies wat er in de tekst stond maar van de prenten konden ze veel afleiden. Ik had in het begin wel moeten zeggen dat ze de tekst niet mocht lezen, aangezien ze hier in het derde kleuterklasje al een beetje kunnen lezen. Maar het ging heel goed!
Ben zeer tevreden over mijn eerste boekje! Niet alleen ik maar ook de kleuters en mijn mentor. Ze had het boekje al met trots laten zien aan medecollega’s. Dit is fijn om te zien!
Ben nu ook volop bezig met mijn verwerkingsopdrachten toe te passen, wat ook al vlot verloopt!
Mijn tweede boekje is goed in de maak! Spannend wat dat gaat geven!

Teacher can i cross the line?

Het lesje van vandaag ging over vormen. Ik wist dat ze dit al eerder hadden geleerd. De benamingen hoefde ik normaal niet aan te leren. Gewoon inoefenen.
stap 1 en 2 van mijn les waren goed gegaan. In stap 1 had ik de doosjes gebruikt die Katrien ooit gemaakt had. In deze doosjes zaten cirkels, rechthoeken en driehoeken in verschillende kleuren en formaten. De gevraagde vorm, kleur en grootte in lucht houden als ik dat vroeg ging heel goed.
Ik had niet alleen met deze doosjes gewerkt. Dit omdat ze meer vormen kennen dan deze drie. Ook had Katrien rechthoeken, cirkels en driehoeken in het rood, groen en blauw gemaakt, maar in grotere formaten. Hiervoor heb ik sterren en vierhoeken uit dezelfde kleuren gemaakt en geplastificeerd. Elke vorm bestond in deze drie kleuren en in twee vormen. Een hele grote vorm en een iets kleinere vorm. Elk kind kreeg één vorm. Het herhalen van de vormen viel mee. Sommige kinderen hadden het moeilijk met de benaming rechthoek (rectangle) en driehoek (triangle) hier had ik dan ook meer aandacht aan besteed door uit te leggen waarom een driehoek, triangle wordt genoemd en dit wat te herhalen. Met deze vormen had ik met de kleuters het spelletje ‘schipper mag ik overvaren’ gespeeld. Hierover ben ik zeer tevreden. De tekst had ik uiteraard veranderd in ‘Teacher can i cross the line? Yes or no? Do i need to cross the line? Yes or no?’ Op voorhand had ik niet geweten of ze dit spelletje kunnen. Maar het proberen was de moeite waard! Om op een spelenderwijs vormen in te oefenen met beweging, muziek en competitie zit je nooit fout in een derde kleuterklas. Als we het lied hadden gezongen zei ik altijd welke kleuters niet mogen oversteken. Met andere woorden, welke kleuters ik mag aantikken tijdens het overlopen. Hierbij zei ik dan een vorm, kleur, vorm en kleur, vorm en lengte, lengte en kleur. Dit verliep super goed. Na een tijd had ik de hulp van Astrid ingeschakeld omdat ik de kleuters niet te pakken kreeg. Ook wilde ik de kleuters die als eerste aan de kant zaten omdat ze getikt waren, niet te lang laten wachtten en hen er terug bij betrekken. Dit had ik gedaan door kleuters mee te laten helpen met vangen. Ook zij moesten goed luisteren naar wat ik zei en goed kijken wie ze mochten vangen.
ik ben zeer tevreden dat ik het gedurfd heb om dit spelletje te spelen. Niet allen ik, de kinderen maar ook mijn mentor als medestudenten vonden het een leuk en leerrijk spelletje.

Deze slideshow vereist JavaScript.