Kwaheri!!

Telkens als er iemand vertrekt wordt er door de hele school afscheid genomen.
Dit wist ik. Op vrijdag werd er afscheid genomen voor ons. Ik had geen idee hoe dit zou verlopen.
Dit was een unieke ervaring. Klassen zongen en dansten voor ons. We hebben een presentje gekregen van de onderdirectrice.
Ook hebben we een dankwoord gezegd voor de hele school. Ik heb iedereen bedankt dat ze me een warm gevoel hebben gegeven. Dat ze zelfs na twee maanden me datzelfde gevoel geven. Dat ze ons goed ontvangen. Ik heb madam Fatuma en madam Josephine uitzonderlijk bedankt, omdat ze me de kans hebben gegeven om in hun klasje te staan. Ook dat ze open stonden dat ik nieuwe ideeën mocht toepassen.
Daarna werd er muziek opgezet en gedanst. Het was een heel emotionele dag, eentje om nooit te vergeten.
Er waren zelf kindjes uit het derde kleuterklasje (mijn klasje) die moesten wenen omdat ik moest vertrekken.

Maandag ochtend voor dat we vertrokken naar de luchthaven zijn we nog naar school gegaan om voor een laatste keer afscheid te nemen. Dit viel heel zwaar. Nu was het ‘echt’. Er zijn wat tranen gevallen toen. Niet alleen van mij maar ook van de andere vrijwilligers (die ik nu al heel hard mis!) als ook van Fatuma en Josephine.
Dit was aan de ene kant een fijn gevoel, dit wil zeggen dat ik iets betekend heb voor hen.

Ik HAAT afscheid nemen! Daarom hoop ik dat dit een TOT ZIENS was!

Kwaheri!
Asante Sana aan iedereen!

Deze slideshow vereist JavaScript.